سخنان آموزنده

برای کسی که آهسته و پیوسته می رود، هیچ راهی دور نیست... امید، درمانی است که شفا نمی دهد، ولی کمک می کند تا درد را تحمل کنیم... بجای آنکه به تاریکی لعنت فرستید، یک شمع روشن کنید! آنچه شما درباره خود فکرمی کنید، بسیار مهمتر از اندیشه هایی است که دیگران درباره شما دارند...  هرکس، آنچه را که دلش خواست بگوید، آنچه را که دلش نمی خواهد می شنود...  اگر هرروز راهت را عوض کنی، هرگز به مقصد نخواهی رسید... صاحب اراده، فقط پیش مرگ زانو می زند، وآن هم در تمام عمر، بیش از یک مرتبه نیست... وقتی شخصی گمان کرد که دیگر احتیاجی به پیشرفت ندارد، باید تابوت خود را آماده کند ! کسانی که در انتظار زمان نشسته اند، آنرا از دست خواهند داد... کسی که در آفتاب زحمت کشیده، حق دارد در سایه استراحت کند ! بهتر است دوباره سئوال کنی، تا اینکه یکبار راه را اشتباه بروی !!! آنقدر شکست خوردن را تجربه کنید تا راه شکست دادن را بیاموزید... اگر خود را برای آینده آماده نسازید، بزودی متوجه خواهید شد که متعلق به گذشته هستید... خودتان را به زحمت نیندازید که از معاصران یا پیشینیان بهتر گردید، سعی کنید از خودتان بهتر شوید ... خداوند به هر پرنده ای دانه ای میدهد، ولی آن را داخل لانه اش نمیاندازد ! درباره درخت، بر اساس میوه اش قضاوت کنید، نه بر اساس برگهایش ! انسان هیچ وقت بیشتر از آن موقع خود را گول نمیزند که خیال میکند دیگران را فریب داده است !!! کسی که دوبار از روی یک سنگ بلغزد، شایسته است که هر دو پایش بشکند !!! هرکه با بدان نشیند، اگر طبیعت ایشان را هم نگیرد، به طریقت ایشان متهم گردد ... کسی که به امید شانس نشسته باشد، سالها قبل مرده است !